Share the post "Χωρισμός: γονικές συγκρούσεις, συνέπειες στο παιδί"
Χωρισμός και γονικές συγκρούσεις
Κάποτε ο έρωτας όχι μόνο χάνεται, τα κοινά όνειρα όχι μόνο σκορπούν σαν φύλλα φθινοπωρινά στον άνεμο, αλλά τη θέση τους παίρνει το μίσος, η λυσσαλέα εκδικητικότητα και η χρησιμοποίηση των παιδιών ως μέσο για να πονέσει ο άλλος και ως αλεξικέραυνο των προσωπικών τους συγκρούσεων. Οι συνέπειες της αδυσώπητης αυτής διαμάχης είναι συχνά τραγικές…
Αφορμή για το κείμενο αυτό είναι ένα περιστατικό που είδα την προηγούμενη βδομάδα, κατόπιν εντολής του εισαγγελέα ανηλίκων. Πρόκειται για δύο αδελφάκια, ένα κορίτσι και ένα αγόρι, 10 και 8 χρονών αντίστοιχα, που κινδυνεύουν να χάσουν τον πατέρα τους, τον οποίο στο βάθος αγαπούν πολύ και που πάντα ήταν συνεχώς δίπλα τους σε οτιδήποτε τα αφορούσε. ( Χωρισμός και γονικές διαμάχες : συνέπειες για το παιδί )
Τα παιδιά ζουν με τη μητέρα τους, η οποία έχει ξεκινήσει μία εκστρατεία μίσους κατά του πρώην συζύγου της τόσο στο σπίτι όσο και στις αίθουσες των δικαστηρίων. Η ατμόσφαιρα που έχει δημιουργήσει είναι τόσο εκρηκτική που τα παιδιά είναι στα πρόθυρα να εμφανίσουν αυτό που ονομάζεται Parental Alienation Syndrom (Σύνδρομο γονικής αποξένωσης), οι συνέπειες του οποίου μπορεί να τα σημαδέψουν ανεξίτηλα εφόρου ζωής…
Τα παιδιά αρνούνται να συναντήσουν τον πατέρα τους, επαναλαμβάνοντας σαν παπαγαλάκια αυτά που τους υποδεικνύει η μητέρα τους. Έχουν υποστεί τέτοια πλύση εγκεφάλου που πιστεύουν πραγματικά πως μισούν τον πατέρα τους.
Από την κοινωνική έρευνα που έγινε, διαπιστώθηκε πως ο πατέρας είναι ένα πολύ ζεστό και δοτικό προς τα δύο παιδιά του άτομο και απόλυτα συνεπής στις υποχρεώσεις του απέναντί τους. Παρόλα αυτά, τα δύο παιδιά είναι κατηγορηματικά στο ότι δεν θέλουν με τίποτα να τον ξανασυναντήσουν, λέγοντας μάλιστα πως είναι αλκοολικός και παιδόφιλος.
Τα παιδιά συναντούσαν για χρόνια τον πατέρα, μετά το χωρισμό των γονιών τους, ο οποίος πλήρωνε -πέραν των τυπικών του υποχρεώσεων- και πανάκριβες δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου για αυτά. Τα προβλήματα άρχισαν όταν γνώρισε μία άλλη γυναίκα, με την οποία άρχισε να συζεί, και από τη στιγμή που, λίγους μήνες αργότερα, έχασε και τη δουλειά του. Αυτό είχε ως συνέπεια να μην είναι σε θέση να καλύπτει τις έκτακτες μηνιαίες παροχές για τις πανάκριβες δραστηριότητες των παιδιών του, πράγμα που πυροδότησε έντονες αντιδράσεις από την πλευρά της μητέρας και μία σειρά αγωγών εναντίον του.
Διαζύγιο
Ο πατέρας πάλεψε όσο μπορούσε για να μην οδηγηθεί η υπόθεσή τους στα δικαστήρια. Δεν ήθελε με τίποτα να χρειασθεί να καταθέσουν τα παιδιά εναντίον του ενώπιον του δικαστηρίου, κάτι που σίγουρα θα τα σημάδευε αργότερα στη ζωή τους…
Αυτή η ιστορία δεν είναι καθόλου ασυνήθιστη. Οι ρόλοι μπορεί να είναι, επίσης, ακριβώς αντίστροφοι. Ο πατέρας να είναι αυτός που να προσπαθεί να καταστρέψει την εικόνα των παιδιών για τη μητέρα τους. Συνήθως, όμως, είναι η μητέρα αυτή που υιοθετεί μια τέτοια στάση. Και στις δύο περιπτώσεις, οι συνέπειες για τα παιδιά είναι το ίδιο τραγικές γιατί, με αυτόν τον τρόπο, χάνουν, στην ουσία, και τους δύο τους γονείς.
Ένα παιδί που μεγαλώνει, έχοντας στενή και καλή επαφή και με τους δύο γονείς του, δομεί την προσωπικότητα και την εικόνα του εαυτού του με τη βοήθεια και των δύο. Όταν, για κάποιο λόγο, το παιδί αναγκασθεί να απορρίψει τον ένα του γονιό, είναι σαν να απορρίπτει και να χάνει τον μισό του εαυτό. Στη θέση εκείνη, δημιουργείται ένα δυσαναπλήρωτο κενό που χάσκει επικίνδυνα. Παιδιά με τέτοιου είδους βιώματα υποφέρουν συχνά από αισθήματα κατωτερότητας και, αν τύχει και βιώσουν αργότερα στη ζωή τους κάποιον άλλον αποχωρισμό, πλήττονται θεμελιακά. Ως ενήλικες, ίσως να τους είναι αδύνατον να αποχωρισθούν από ένα/μία εντελώς ακατάλληλη/ο σύντροφο. Μία γυναίκα, για παράδειγμα, να μη μπορεί να φύγει από μία σχέση στην οποία κακοποιείται συστηματικά.
Παιδιά, που έχουν απορρίψει με τέτοιον τρόπο τον πατέρα τους, μπορεί φαινομενικά να τα καταφέρνουν καλά στη ζωή τους, αλλά πάντα κουβαλούν βαθειά μέσα τους μία τεράστια ενοχή, τη δε συμπεριφορά τους διακρίνει, συνήθως, μια ψυχρότητα και σκληρότητα προς τους άλλους. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ποτέ αληθινά χαρούμενα. Είτε εξαρτώνται υπερβολικά από τη μητέρα τους είτε απορρίπτουν κάποια στιγμή και αυτήν, οπότε ορφανεύουν στην ουσία και από τους δύο γονείς. Αυτό συμβαίνει, συνήθως, όταν ενηλικιώνονται και υπάρχει, επίσης, κίνδυνος να μεταφέρουν την πικρία που κουβαλούν εντός τους ακόμα και στα ίδια τους τα παιδιά.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως ίσως να ήταν προτιμότερο ο πατέρας να πέθαινε. Στην περίπτωση αυτή, θα μπορούσαν, τουλάχιστον, να τον θρηνήσουν και κατόπιν να συνεχίσουν να ζουν…
Dr. Σάββας Ν. Σαλπιστής, M.Sc., Ph.D.
Κλινικός Ψυχολόγος Πανεπιστημίου Στοκχόλμης ενηλίκων και παίδων
Διπλωματούχος Ψυχοθεραπευτής
Βασιλικού Ιατροχειρουργικού Ινστιτούτου Karolinska Στοκχόλμης
Για την υπηρεσία online ψυχολόγος (online συνεδρίες) κάντε κλικ ΕΔΩ
Για ραντεβού στο γραφείο του Σάββα Ν. Σαλπιστή Ph.D. κάντε κλικ ΕΔΩ
Ψυχολόγος Θεσσαλονίκη , Ψυχολόγοι Θεσσαλονίκη , Ψυχολόγος Θεσσαλονίκη κέντρο , Ψυχολόγοι Θεσσαλονίκη κέντρο , Ψυχολόγος Online , Ατομική ψυχοθεραπεία , Θεραπεία ζεύγους , Θεραπεία ζεύγους θεσσαλονίκη, Θεραπεία παιδιών και εφήβων , Συμβουλευτικές συνεδρίες Θεσσαλονίκη, Συμβουλευτικές συνεδρίες